Ondanks de nabijheid van Ethiopië als de geboorteplaats van koffie werd de koffieteelt relatief laat in Kenia geïntroduceerd door Schotse missionarissen. Rond 1900 werd de koffie commercieel opgepakt. Ondanks de late start, staat het tegenwoordig bekend als een van de beste koffiesoorten in de wereld. Desalniettemin staat de koffiesector van Kenia voor uitdagingen voor de toekomst. De lage wereldprijzen in combinatie met klimaatverandering en bevolkingsgroei hebben de productie verminderd.

De belangrijkste groeigebieden in Kenia

De koloniale wortels van Keniaanse koffie zag de eerste commerciële productie plaatsvinden op grote Britse boerderijen. Na de opstand van Mau Mau in 1954, die in 1963 leidde tot de onafhankelijkheid van het land, werd de koffiesector overgedragen aan Kenianen. Tegenwoordig bevinden de belangrijkste groeigebieden van het land zich in de Centrale Hooglanden en op de zuidelijke hellingen van Mt. Kenia in het noorden en in de uitlopers van het Aberdare-gebergte in het westen. Het grootste deel van de koffie in het land (ongeveer 55 procent) wordt geproduceerd door meer dan 600.000 kleine boeren, georganiseerd in honderden coöperaties. De rest van de productie van het land is afkomstig van middelgrote en grote landgoederen, waarvan velen hun eigen natte en soms ook droge molens hebben.

Keniaanse koffiesoorten

In de jaren vijftig werden verschillende uiterst succesvolle hybriden van Scott Laboratories geïntroduceerd en deze hebben grotendeels de oorspronkelijke Franse Bourbon-voorraad vervangen die vanuit het naburige Ethiopië naar Kenia was gebracht. De meest bekende zijn SL (‘Scott Laboratory’) 28 en SL34, die beide Bourbon-variëteiten zijn en Kenia de kenmerkende grote body en wijnachtige zwarte bessen tonen waar het beroemd om is. Andere variëteiten, zoals Batian en Ruiru 11 (die beide bekend staan ​​om hun resistentie tegen koffiebessenziekte, een andere uitdaging in de koffiesector in Kenia), worden ook steeds populairder.

Koffieveilingen in Kenia

Zelfs vóór het einde van het koloniale tijdperk is de koffie-industrie in Kenia georganiseerd rond een wekelijks door de overheid beheerd open veilsysteem. Dit transparante systeem is ontwikkeld als resultaat van de Keniaanse koffiewet van 1933 en heeft een prijsstellinghiërarchie opgezet op basis van kwaliteit, waarbij partijen van hogere kwaliteit hogere prijzen opleveren. De veilingen, die plaatsvinden op de Nairobi Coffee Exchange, worden algemeen beschouwd als het meest transparante prijsontdekkings- en distributiesysteem voor fijne groene koffie overal in de koffiewereld. Er is vaak hevige concurrentie voor de beste partijen, met name van bekendere landgoederen en coöperaties en voor de bonen van de hoogste kwaliteit. Cijfers binnen het Kenia-systeem zijn gewoon een maat voor de bonengrootte, niet voor defecttolerantie (AA en AB zijn enkele maten van bonengroottes in Kenia)

Nieuwe wetgeving voor koffieverkoop

Eind 2006 maakte nieuwe wetgeving het mogelijk om rechtstreeks over de verkoop van koffie te onderhandelen tussen producenten en kopers: tot dan toe was het veilingplatform verplicht. Dit nieuwe systeem, bekend als het ‘tweede raam’, was het gevolg van druk van enkele boeren en coöperaties die volhielden dat het veilsysteem het bestaan ​​aanmoedigt van een lange keten van tussenpersonen die het inkomen van de boeren uithollen. Voorstanders van de veiling beweren echter dat de veiling een zeer effectief mechanisme voor prijsontdekking bevordert en dat corruptie op het niveau van coöperatief beheer vaak de echte belemmering vormt voor fondsen die producenten bereiken.

De regering heeft meer dan 30 onafhankelijke marketingagenten een licentie gegeven die nu rechtstreeks aan buitenlandse kopers van groene koffie mogen verkopen, waarbij het veilingssysteem wordt omzeild. Tot deze wijziging in 2006 was alle Keniaanse koffie op de

veiling verkocht via een handvol marketingagenten die een vergoeding van de teler vroegen voor hun diensten. Deze nieuwe licentiehouders moeten aan bepaalde criteria voldoen voordat ze hun licentie krijgen – inclusief opslagnormen en een bankgarantie om ervoor te zorgen dat boeren worden betaald.

Tegenwoordig hebben veel van de kleine boeren in Kenia nog geen directe weg naar de internationale markt gevonden. Het veilingsysteem blijft ondertussen parallel lopen, staat open voor alle producenten en is de manier waarop ongeveer 85-95 procent van de Keniaanse koffie nog steeds wordt verkocht.

De ligging van het land aan de evenaar maakt twee oogsten per jaar mogelijk. Koffie wordt meestal volledig gewassen en vervolgens in de zon gedroogd op verhoogde droogschermen – ook wel ‘Afrikaanse bedden’ genoemd.

Melanges van Caffè Duo met koffiebonen uit Kenia:

Fortuna
Passione
Modesto