India is de zesde grootste koffieproducent ter wereld, na Brazilië, Vietnam, Indonesië, Colombia en Ethiopië. Het exporteert ongeveer 70 procent van de jaarlijkse productie verdeeld tussen 30 procent Arabica en 70 procent Robusta.

Groei van het binnenlandse koffieverbruik in India.

Net als in Brazilië is er een groeiende binnenlandse markt voor koffie in India. Dit komt door de snelgroeiende middenklasse. Het koffieverbruik is tussen 2000 en 2011 meer dan verdubbeld en blijft gestaag toenemen met ongeveer 5-6 procent per jaar. Het groeipotentieel is enorm: er wordt geschat dat de middenklasse van India momenteel ongeveer 50 miljoen mensen telt. Tegen 2025 zal het naar verwachting zijn uitgebreid tot 547 miljoen mensen. Dat zal dan ongeveer 41 procent van de populatie zijn.

Geschiedenis van de koffieteelt in India

Koffie werd eind zeventiende eeuw in India geïntroduceerd. Het verhaal gaat dat een Indiase pelgrim naar Mekka (bekend als Baba Budan) in 1670 vanuit Jemen zeven bonen terug smokkelde naar India. Deze zaden heeft hij in de Chandragiri-heuvels van Karnataka geplant. De Nederlanders hielpen met de verspreiding van de koffieteelt door heel het land. Met de komst van de Britten halverwege de 19^e eeuw bloeide de commerciële koffieteelt op. Aanvankelijk teelde men enkel Arabica, maar door koffiebladroest gingen veel bedrijven over op de teelt van Robusta of Arabica / Liberica.

De India Coffee Board werd in 1907 opgericht om de kwaliteit en aanwezigheid van Indiase koffie te verbeteren door middel van verschillende onderzoeks- en onderwijsinspanningen. Het bestuur heeft gedurende de hele moderne geschiedenis van het land de koffiesector streng gereguleerd, vooral in de periode tussen 1942 en 1995. Na de liberalisering in 1995 kregen telers de vrije hand om hun producten te verkopen waar ze maar wilden.

Idiase teelgebieden

De overgrote meerderheid wordt nog steeds geproduceerd in de traditionele teeltgebieden in de zuidelijke staten Karnataka, Kerala en Tamil Nadu. De rest wordt verbouwd in de meer recentelijk ontwikkelde gebieden van Andra Pradesh en Orissa in de Oost-Ghats, en de Noordoostelijke ‘Seven Sister’ staten Assam, Manipur, Meghalaya, Mizoram, Tripura, Nagaland en Arunachal Pradesh.

De koffie van India wordt meestal gekweekt onder een luifel van groenblijvende bomen met twee niveaus, vaak afgewisseld met kruiden en fruitgewassen, waaronder peper, kardemom, vanille, sinaasappel- en bananenbomen. De meeste Arabica-boerderijen liggen op 700 tot 1200 meter boven zeeniveau. De koffie kan worden verwerkt met behulp van de natuurlijke of gewassen methoden, plaatselijk bekend als respectievelijk ‘Cherry’ en ‘Parchment’. Koffie wordt meestal gedroogd met behulp van patio’s, tafels of, op sommige van de grotere landgoederen, mechanische drogers.

De belangrijkste geteelde koffiesoorten zijn:

• Cauvery – een Indiase subvariëteit van Catimor (een Bourbon-afstammeling).
• Kent – een mutatie van Typica, op grote schaal aangeplant door Indiase telers uit de jaren 1920.
• S795 – een hybride gekweekt door Indiase botanici uit Kent en S228 (een hybride van C. Arabica en C. Liberica) variëteiten in de jaren 40. Deze variëteit is ook populair in Indonesië, waar het bekend staat als ‘Jember’.
• SL 9 – een afgeleide van een kruising tussen de Ethiopische Arabica-variëteit ‘Tafarikela’ en ‘Hybrido-de-Timor’

India is ook de maker van de beroemde ‘moesson malabar’ – een uniek proces in India, met een lange geschiedenis en een onderscheidende, krachtige cup. Het dateert uit de koffieteelt onder Britse koloniale heerschappij, toen gedurende de maanden die nodig waren om groene koffie van India naar Europa te verschepen, de vochtigheid en de zeewind de bonen deden opzwellen en verouderen. Naarmate het transport verbeterde en de bonen onderweg minder leden onder de elementen, merkten Europese koffiedrinkers dat de koffie het karakter en de kenmerkende, gedurfde smaak verloor die ze gewend waren.    

Er werd dus een nieuw proces bedacht om de omstandigheden na te bootsen die deze unieke koffie opleverde. Om een ​​’moesson’ gewas te creëren, wordt natuurlijke, in de zon gedroogde groene koffie opgeslagen in open magazijnen aan de kust, waardoor vochtige tropische lucht van de moessonwinden door de opslagruimte kan waaien. In een periode van 2 tot 3 maanden nemen de bonen vocht op, verliezen ze een deel van hun natuurlijke zuurgraad en zwellen ze op tot ongeveer het dubbele van hun oorspronkelijke grootte, waardoor ze broos en bleek worden. Het proces begint wanneer het moessonseizoen in juni / juli begint en is meestal eind oktober voltooid. Het resultaat is een aardachtige, doordringende cup met een lage zuurgraad, die vaak wordt gebruikt om body en gewicht toe te voegen aan fijne espresso-melanges. 

De melange van Caffè Duo met koffiebonen uit India:

Fortuna