|
Plaats in de wereld als koffie-exporteur: |
14e |
|
Jaarlijks uitgevoerde zakken (60 kg): |
Ca. 1.237.000 |
|
Percentage van de wereldkoffiemarkt: |
Ca. 1% |
|
Andere belangrijke landbouwexporten: |
Ananas & bananen |
|
Typische variëteiten geproduceerd: |
Typica, Caturra, Catuai, Villa Sarchi, Bourbon & Gesha |
|
Belangrijkste koffieregio’s: |
Tarrazú, Central Valley, Western Valley, Tres Rios, Brunca, Guanacaste, Orosi & Turrialba |
|
Typische oogsttijden: |
Oktober – maart |
|
Normaal gesproken beschikbaar: |
Mei – juli |
De geschiedenis van Costa Rica is zeer nauw verbonden met productie van koffiebonen. Vlak voordat het land onafhankelijk werd van Spanje (1821) werden door de lokale overheid gratis koffiezaden gedistribueerd. Dit werd gedaan om de koffieproductie te bevorderen en de economie te ondersteunen. Sinds koffie in 1843 voor het eerst naar Engeland werd verscheept, was koffie een van de belangrijkste exportproducten van Costa Rica. Het was in feite het enige export product tot 1890. Daarom wordt het gekoppeld aan de identiteit van Costa Rica zoals geen enkel ander landbouwproduct.
Tegenwoordig heeft Costa Rica een betere traceerbaarheid van de bonen, waardoor specifieke kavels kunnen worden getraceerd naar een unieke boerderij of plantage. In veel opzichten levert Costa Rica een ideale bijdrage aan de micro beweging. De vele en gevarieerde microklimaten in de koffieproducerende regio’s bieden een schat aan onderscheidende smaakkenmerken. 90 Procent van de 50.000 koffieboeren werkt op kleine boerderijen van minder dan vijf hectare.
De meeste boeren in Costa Rica hebben geen faciliteiten om hun eigen koffie te verwerken. Men plukt hun kersen overdag en leveren ze ‘s middags af bij een particuliere of coöperatieve verwerker in hun regio. In het verleden produceerden deze koffie verwerkers voorspelbare, schoongewassen koffie. De koffie was echter niet zo interessant of onderscheidend.
In 2006, tijdens de wedstrijd Cosecha de Oro (Gouden Oogst), diende een producent genaamd Juan Ramón Alvarado twee koffies in die zeer goed werden ontvangen en hoog scoorden in blinde cuppings vanwege hun interessante, pulpachtige, besachtige profielen. De koffies behaalden de eerste en tweede plaats en bleken “honingzoete” koffies te zijn die met een demucilagemachine werden geproduceerd in plaats van volledig gefermenteerd en gewassen te zijn. Deze verrassende overwinning luidde een wildgroei in van koffies die in Costa Rica als verschillende ‘honing’-methoden werden verwerkt en op de markt gebracht.
Tarrazú (33% -35% van de productie)
Hoogte: 1.200 tot 1.700 meter boven zeeniveau.
Tarrazú verbouwt bijna volledig Arabica-koffie. De regio produceert ongeveer 537.000 zakken van 60 kg verdeeld over 22.000 hectare. Het merendeel bestaat uit kleine boerderijen met een gemiddelde grootte van 2,5 hectare. De koffie die hier wordt geproduceerd, is 95% strikt harde bonen (SHB).
Het is een van de bekendste regio’s van Costa Rica. Men produceert koffie met een verfijnde en zeer hoge zuurgraad, het resultaat van en gunstige bodem en juiste hoogte en goede verwerking.
West Valley (ca. 25% van de productie)
Hoogte: 1.200 tot 1.700 meter boven zeeniveau.
De eerste bewoners van de West Valley brachten koffie uit de Central Valley, waardoor de vooruitgang in de regio op gang kwam. Ongeveer 85% van de koffietelers oogst hier jaarlijks van 50 tot 5000 kilo. De gemiddelde productie in de regio ligt tussen 307.000 en 460.000 zakken van 60 kg groene koffiebonen.
De overheersende koffievariëteiten die in de regio worden geteeld, zijn Caturra en Catuaí. Deze kersen groeien in een gebied van ongeveer 22.000 hectare.
Central Valley (ca. 15% van de productie)
Hoogte: 1.000 tot 1.200 meter boven zeeniveau
De bodem van deze regio heeft een lichte tropische zuurgraad als gevolg van de verrijking met vulkanische as. Een overvloed aan organische materialen bevordert een goede wortelverdeling en bodemvochtigheid.
De koffieplantages hier zijn enkele van de oudste in Costa Rica, maar verdwijnen ook snel als gevolg van bevolkingsdruk en industriële ontwikkeling. Sommige Bourbon-variëteiten worden nog steeds verbouwd in de Central Valley.
Tres Rios (2% van productie en dalend)
Hoogte: 1.000 tot 1.650 meter boven zeeniveau
Tres Ríos ligt slechts een paar kilometer ten oosten van de hoofdstad San José. Het werd in 1820 gecreëerd door de uitbreiding van de koffie-activiteit in de Central Valley naar de provincies. Vanwege de nabijheid van de hoofdstad verdwijnt bouwland in de regio echter snel. Veel koffieboerderijen bezwijken onder economische druk. Men verkoopt hun grond aan projectontwikkelaars die graag nieuwe huizen willen bouwen.
Brunca (20% van de productie)
Hoogte: 800 tot 1.200 meter boven zeeniveau
In de hoogste gebieden van deze regio worden enkele erg fijne kwaliteitskoffies geproduceerd. Het meeste van de productie is HB en wordt geteeld bij enkele grote Fairtrade coöperaties.
De resterende 5% van de koffie die in Costa Rica wordt verbouwd, wordt gevonden in Guanacaste, Orosi en Turrialba op lagere hoogten van ongeveer 600-900 m.
