De koffieproductie in Brazilië is verantwoordelijk voor ongeveer een derde van alle koffiebonen ter wereld. Brazilië is hierdoor verreweg de grootste koffieproducent, sinds 150 jaar is dat ook nooit anders geweest. Koffieplantages, die zo’n 27.000 km2 beslaan, bevinden zich voornamelijk in de zuidoostelijke staten Minas Gerais, São Paulo en Paraná, waar het milieu en het klimaat ideale groeiomstandigheden bieden.
Het gewas arriveerde voor het eerst in Brazilië in de 18e eeuw en tegen 1840 was het land de dominante producent geworden. Braziliaanse koffie bloeide sinds het begin van de 19e eeuw, toen de Italiaanse immigranten op de koffieplantages kwamen werken. De productie als aandeel in de wereldproductie van koffie bereikte een piek in de jaren twintig van de vorige eeuw, maar is sinds de jaren vijftig gedaald als gevolg van de toegenomen wereldwijde productie.
De zes Braziliaanse staten met het grootste koffieareaal zijn Minas Gerais (1,22 miljoen hectare); Espírito Santo (433.000 hectare); São Paulo (216.000 hectare); Bahia (171.000 hectare); Rondônia (95.000 hectare); en Paraná (49.000 hectare).
Brazilië is al 150 jaar de grootste koffieproducent ter wereld en produceert momenteel ongeveer een derde van alle koffie. In 2011 was Brazilië de wereldleider in de productie van groene koffie, gevolgd door Vietnam, Indonesië en Colombia. Het land is ongeëvenaard in de totale productie van groene koffie, arabica-koffie en instantkoffie. In 2011 bedroeg de totale productie 2,7 miljoen ton, meer dan het dubbele van Vietnam, de op één na grootste producent. Er zijn ongeveer 3,5 miljoen mensen betrokken bij de industrie, voornamelijk op het platteland.
Er zijn ongeveer 220.000 koffieboerderijen betrokken bij de industrie, met plantages die ongeveer 27.000 km2 (10.000 vierkante mijl) van het land beslaan. Plantages bevinden zich voornamelijk in de zuidoostelijke deelstaten Minas Gerais, São Paulo en Paraná, waar het milieu en het klimaat ideale groeiomstandigheden bieden. Minas Gerais alleen is goed voor ongeveer de helft van de productie van het land. De meeste plantages worden geoogst in de droge seizoenen van juni tot september, meestal in één grote jaarlijkse oogst wanneer de meeste bessen rijp zijn. In de meeste landen worden arabica-bonen verwerkt volgens het natte proces (ook wel gewassen koffie genoemd), maar vrijwel alle koffie in Brazilië wordt verwerkt via het droge proces (ook wel ongewassen of natuurlijke koffie genoemd). De hele bessen worden schoongemaakt en in de zon gelegd om 8-10 dagen te drogen (of tot vier weken onder ongunstige omstandigheden). De buitenste laag van de gedroogde bes wordt vervolgens in een schilproces verwijderd voordat de bonen worden gesorteerd, gesorteerd en verpakt in zakken van 60 kg.
Verschillende soorten in het koffiegeslacht, Coffea, kunnen worden gekweekt voor hun bonen, maar twee soorten, arabica en robusta, zijn verantwoordelijk voor vrijwel alle productie. Arabica domineert zowel Brazilië als de wereld als geheel met ongeveer 70% van de productie; robusta is verantwoordelijk voor de resterende 30%. In Brazilië bevindt de productie van arabica zich in het belangrijkste koffieteeltcluster van staten onder leiding van Minas Gerais, waar arabica bijna uitsluitend wordt geproduceerd. Robusta wordt voornamelijk verbouwd in het veel kleinere zuidoosten van Espírito Santo, waar ongeveer 80% van de koffie robusta is. Meer recentelijk kwam de noordwestelijke staat Rondônia op de markt en produceert grote aandelen van robusta.
